شهریار

من همان درخت متروکه ایی ام که هر دقیقه جای زخمی که تبر با بی رحمی شاخه هایش را نابود کرده است درد میکند! همان درختی که دیگر هیچ گاه جوانه نخواهد زد، درختی که در بهار پیر میشود و ریشه هایش کم کم خشکیده شهریار...